زنان ناموس ما نیستند! آنها همنوع ما هستند!!! 

داستان ناموس پرستی و " بی غیرتی" ساخته و پرداختۀ  ذهن علیل یک مشت آدم بیمار روانی و لمپن و دست بزندار است. که میخواهند این موضوع را برای مشروعیت بخشیدن به خشونت های وحشیانه خود دستاویز قرار دهند. حکام جهل و جنون سرمایه اسلامی شب وروز توی رسانه های ارتجاعیشون برای خر کردن ملت، در باره مقام زن میگن " زن اشرف مخلوقات " است. ولی فعالین سیاسی اسیر دختر رو واسه اینکه باکره به دوزخ اسلامی سرمایه نفرستن، اونهارو در زندانها مورد تجاوز قرار میدن. یا  توی یک چشم بهم زدنی، صد تا صد تا از همین "اشرف مخلوقات" رو به بالای چوبه دار و یا به چوخه های اعدام میسپارند.

شب وروز گله های پاسدار و بسیجی، مکلا، معمم و ناموس پرست ها و غیرتی های فیلم فارسی های کلاه مخملی و هزار کوفت و زهر مار دیگه مثله حیوون به جونه دخترها و زنها افتادن و اونوقت مرتب درس دین داری، غیرت، مردونگی و ناموس پرستی به خورده جامعه میدن. از نظر مرتجعین مذهبی و غیره، زن نجیب زنی است که مرتب تو دهنی و کتک بخورد، و در همان حال مطیع و فرمانبردار باشد. اینست منطق مادون ارتجاعی تملک بر زن. آمار های رسمی منتشر شده این جماعت مرتجع در باره حوادث اجتماعی ( اسید پاشی، تجاوز، تن فروشی، خرید و فروش دختران و کودکان، قتل های ناموسی و...) نسبت به کوکان و زنان خود گویاست!

خشونت نهادینه شده در جامعه سرمایه داری

بطور قطع طبقه حاکم عامدانه و از سر منافع طبقاتی خود خشنونت را در تمام شئونات اجتماعی نهادینه میکند. از طریق مجاری دولت قوانیینی را به تصویب میرساند که عملاً و قانوناً شهروندان را به اجرای، توحش، قساوت و خشونت ترغیب میسازد. در همین قوانین مادون ارتجاعی به ظاهر با موعظه های مذهبی جامعه را به عدم بروز خشنونت دعوت میکند. اما رکن رکین بورژوا گانگسترهای اسلامی حاکم بر ایران با قوانین مادون ارتجاعی قصاص شناخته میشود. فی الواقع بکارگیری و رواج خشونت بر اساس منافع طبقه حاکم، برای ایجاد ارعاب و سرکوب در جامعه از اهداف اساسی مروجین خشنونت میباشد. در عین حالیکه با ترویج خشنونت، اعتراض، خواست و مطالبات اجتماعی سرکوب میشود. به بیان دقیق تر، این طبعیت و ذات نظام سرمایه داری در عصر انحطاط و گندیدگی این سیستم است. اما کارکرد همین نظام در کشورهای پیرامون سرمایه داری امپریالیستی بدون سوسیال دمکراسی چرخ دنده های خشونتبارش علنی تر از دولتهای دمکرات امپریالیستی در کشورهای مرکز است. زیرا در کشورهای پیرامون بدلیل پایین بودن نرخ ترکیب ارگانیک سرمایه، برای مافات این نازل بودن با خشونت و بیرحمی و دیکتاتوری عریان باید جبران گردد. بنابراین لازمه خواست دیکتاتوری عریان سرمایه در این کشورها، ترویج خونبارترین خشونت ها و قدغن کردن هر گونه تشکل و سرکوب های وسیع اجتماعی میباشد. در جامعه ای که گانگستر بورژواهای اسلامی حاکم در تریبون های رسمی خود به تبلغ و دفاع از خشنونت میپردازند. در جامعه ایکه پاسخ کارگر گرسنه زندان و شکنجه و گلوله است. در جامعه ایکه سقف سنی تن فروشی به ۱۳ سال میرسد، در دوزخ بربریت سرمایه داری که فروش اندام انسانی خرید و فروش میشود. در جامعه ای که جنین نوزادان را در رحم مادر به فروش میگذارند. در جامعه ای که دختران ۹ ساله وادار به ازدواج با مردان چندین برابر سن خود میشوند. در جامعه ایکه هر روز صبح از جرثقیل تن انسانی آویزان است. در جامعه ایکه شکنجه، سنگسار، آزار جنسی و اعدام قانونی میگردد. در جامعه ایکه برای دیدن به دارآویختن انسانها شهروندان صف میکشند. خشونت جسمی و تجاوز به امری عادی تبدیل میشود. به چنین جامعه ای فقط میتوان برداری مدرن را اطلاق کرد. فقط طبقه کارگر انقلابی و انترناسیونالیستی میتواند این جامعه نکبتبار را برای همیشه به گور بسپارد.   

رهائی واقعی زنان تنها با انقلاب کمونیستی و از میان رفتن جامعه طبقاتی امکانپذیر است.

اگر وظیفه روز بین المللی زنان پرولتر پیش از این و در مقابل برتری پارلمان های بورژوازی مبارزه برای حق رأی زنان بود، طبقه کارگر امروزه وظیفه نوینی دارد، سازماندهی زنان کارگر حول شعار رزمنده انترناسیونالیستی، نابودی نظام سرمایه داری امپریالیستی، بجای شرکت در کار پارلمان بورژوائی. زنان کارگر تمام کشورها! جبهه متحد پرولتاریا را برای مبارزه علیه کسانیکه دنیا را غارت میکنند سازمان دهید! سرنگون باد پارلمانتاریسم بورژوازی و احزاب رنگارنگش! نابود باد نابرابری هائی که مردان و زنان پرولتر را رنج میدهند و از هم تفکیک میکنند. زنان پیشرو و انقلابی به همراه پرولتاریا برای پیروزی کمونیسم در جهان پیکار خواهند کرد! پیش بسوی اتحاد بین المللی زنان کارگر و کارگران در مبارزه برای ساختن جامعه ای کمونیستی و استقرار دیکتاتوری پرولتاریا، پرولتاریای هر دو جنس!!! یا انقلاب جهانی کمونیستی یا تدوام بربریت نظام کاپیتالیستی!!!