در جامعه سرمایه داری، بورژوازی هر چند سال یکبار این فرصت را به پرولتاریا میدهد تا سرکوبگران خود را انتخاب کنند!
حدوداً نه ماه از اعتراضات و شورشهای خیابانی در ایران میگذرد. در این روزها، توده های معترض و متوهم به روند تقلبات بورژوائی انتخابات به خیابانها ریختند.این اولین باری نبود که در انتخابات بربریسم سرمایه داری تحت حاکمیت جمهوری اسلامی تقلب صورت میگرفت.روایدهای چند ماه اخیر موجب شد تا گروهها و احزاب سیاسی چپ و راست سرمایه، هر کدام بر اساس موقعیت و جایگاه نظری شان مواضعی را در این باره اتخاذ کنند. واقعه اخیر یکی از همان تند پیچ های سیاسی تاریخی بود که جریانات سیاسی خودشان را با آن باز تعریف کردند.این تند پیچ های سیاسی تاریخی همواره سنگ محکی بوده است برای تعین نقش و جایگاه هر نیروی سیاسی در مبارزه طبقاتی. خصلت نمای این تند پیچ ها اینست، برخی از نیروی های سیاسی در قبال اوضاع سیاسی جامعه مورد نظر، هوشیار تر میشوند و برخی دیگر در اعماق جامعه سرمایه داری سقوط میکنند.انتخابات اخیر هم یکی دیگر از همان تند پیچ های سیاسی و سرنوشت سازی برای اینگونه احزاب بود. این واقعه برای انقلابیون کمونیست انترناسیونالیست، اتفاق جدیدی در تحولات سیاسی جامعه سرمایه داری بشمار نمیرفت. زیرا بنیادهای نظری این جریان فکری اجتماعی آنان را در برابر این رویدادها به لحاظ نظری مسلح و بهینه کرده است. چرا که جنبش انقلابی انترناسیونالیستی همواره از این اصل تخطی ناپذیر در جامعه سرمایه داری حرکت کرده و بر این مهم پای فشرده است و با صدایی رسا اعلام کرده که، در عصر زوال و گندیدگی نظام سرمایه داری امپریالیستی، طبقه کارگر تنها با متوسل شدن به قهر انقلابی و با اتکا به شوراهای سرخ مسلح خود میتواند ماشین سرکوب بورژوازی را منهدم نماید و قدرت سیاسی را تصرف کند. تا از این طریق به نابودی مالکیت خصوصی در راستای برچیدن کار مزدوری همت گمارد. بنابر این در دروره کنونی مجاز نیست تا در نمایشات بورژوازی تحت عناوین مختلف انتخابات پارلمانی و غیره شرکت کند. شرکت در این نمایشات ارتجاعی بهر دلیل تائیدی است بر تمامی توحش و بربریت نظام سرمایه داری.
