وال استریت قلب جهان سرمایه مالی را اشغال کنید!
وال استریت یکی از مراکز مهم مالی، فساد و تباهی
نظام سرمایه داری امپریالیستی، این قلب جهان سرمایه مالی، در محاصره خشم
جوانان و فرودستان بستوه آمده از نظم موجود قرار گرفت.« وال استریت را اشغال کنید»
نام جنبشی است که طی چند هفته اخیر از طریق درج این فراخوان دراینترنت اعلام
موجودیت کرده است. این جنبش با الهام از شورش های اجتماعی در شمال آفریقا ، خاورمیانه و اروپا دست به چنین اقدام متهورانه ای زده است.
همانگونه که در خبرها آمده است اولین اقدام جنبش مذکور تصرف وال استریت به عنوان
سمبل قدرت سرمایه داری مالی بود. متعاقب آن پل بروکلین بمدت چند ساعت توسط مردم مسدود گردید.
تظاهرکنندگان پس از مقاومت در مقابل
خشونت و بیرحمی پلیس، با دستگیری ٧٠٠ نفر از معترضین به عقب رانده
شدند. فراخوان یاد شده رفته رفته به یک
جنبش اجتماعی فراگیر تبدیل شده است.
هزاران نفراز مردم معترض با الهام گرفتن از تجمع و تحصن در میدان التحریر مصر،
میدان خورشید اسپانیا، باستیل در فرانسه مدت دو هفته است که در پارک آزادی در
مانهاتان تحصن کرده اند. این تجمع اعتراضی وارد سومین هفته از مبارزه خود شده است.
«جنبش اشغال وال استریت»،
ترکیبی است از اقشار متفاوت اجتماعی که حضور گسترده و فعال جوانان بیش از هر چیز در
آن جلب توجه میکند. همانند جنبش های اجتماعی اخیر در شمال آفریقا و خاورمیانه، یونان،
اسپانیا، فرانسه، ایرلند، بریتانیا و شیلی، حضور جوانان در این اعتراضات بسیار چشمگیر
است. این جوانان بودند که ابتدا مشعل مبارزات را برافروختند و سپس با حضور شورانگیز
طبقه کارگر مبارزه شکل گسترده تری بخود گرفت. در آنجا مردم معترض در گروههای مختلف پیرامون
حرکات و فعالیت های شان بشکل مجمع عمومی به بحث و گفتگو می پردازند، با مشارکت و
مساعی صمیمانه با هم برای پیش برد امر مبارزه شان طرح و نقشه می ریزند. هر معترضی
براحتی در پشت میکروفون قرار میگیرد و نظراتش را با حاضرین در محل در میان
میگذارد. شایان ذکر است که از زمان آغاز جنبش فوق یک برنامه تلویزیونی نزدیک به جنبش آنارشیستی بنام «انقلاب جهانی» (١ ) اعتراضات را بطور مستقیم از طریق اینترنت پخش میکند. در محل تحصن فضائی مملو از همبستگی و روابط خوب انسانی برقرار است. سیل پیام های همبستگی
از سراسر ایالات متحده امریکا و دیگر نقاط جهان با معترضین در محل در جریان است.
کمکی های غذائی و تدارکات از سراسر امریکا برای متحصنین ارسال میشود.
مبارزه و مقاومت ادامه دارد
هم اکنون در سطح بین المللی جنبش «اشغال وال
استریت» در مرکز توجه قرار گرفته است. تداوم رشته اعتراضات جاری وواقعه « تصرف وال
استریت»، موجب ترغیب و تشویق مردم گشته، و به انگیزه ای برای گسترش اعتراضات به
دیگر نقاط ایالات متحده تبدیل خواهد شد. شنبه
گذشته پلیس برای مرعوب کردن معترضین وارد عمل شد. اما این ترفند پلیس برای ایجاد
فضای ارعاب با هوشیاری معترضین با شکست
مواجه شد. جوانان عزم شان را جزم کرده اند تا به مبارزه ادامه دهند. همانطوریکه
گفتیم این جنبش تحت تاثیر جنبش های توده ای در مصر، تونس و بقیه کشورهای شمال
آفریقا و خاورمیانه و جنبش توده ای جوانان در میادین شهرهای اسپانیا و یونان به
وقوع پیوسته است. هم اینک هزاران تظاهر کننده در خیابانهای نیویورک در مقابل
بیداگریهای سلطه وال استریت و دیگر شرکتهای چپاولگر سرمایه داری امپریالیستی در
حال اعتراضند. در زیر پوست جامعه امریکا نسبت به وضعیت نابهنجار موجود یک خشم عظیم
اجتماعی نهفته است.
بهره برداری تبلیغاتی
از اعتراضات توسط احزاب حاکم
بنظر میرسد که دو حزب موجود یعنی حزب جمهوری
خواه و حزب دمکرات با توجه به انتخابات پیشاروی برای جلب توجه افکار عمومی و کسب
آرای بیشتر، هرکدام تلاش خواهند کرد تا از بحران فعلی برای محبوبیت حزب خویش نهایت
بهره برداری را بعمل آورند. اما در این میان حزب دست راستی جدید التاسیس نزدیک به
جمهوریخواهان، بنام "حزب چای" به احتمال قوی خشم موجود مردم را مورد سوء
استفاده قرار خواهد داد و به تحریف آن خواهد پرداخت و قطعاً این خشم را متوجه یکی
از جناح های حاکم خواهد کرد. این در حالی است که مردم در خیابان ها علیه سرمایه داری و وضعیت نابهنجار موجود شعار سر
میدهند. شایان ذکر است که جریان جنبش توده ای بهار ٢٠١١ در شهر
ویسکانسین و تصرف وال استریت توسط جوانان، بدرستی نشان میدهد که جنبش کنونی دارای این
پتانسیل است، که خشم و اعتراضات توده ای جاری را به یک حرکت اجتماعی آگاهانه و
هدفمند تبدیل نماید.
اشغال وال استریت برای تداوم مبارزه کافی نیست
بیشتر فعالین جنبش
«اشغال وال استریت» در دفاع از برقراری یک جامعه نوین مبتنی بر برابری و حقوق
یکسان کلیۀ احاد جامعه باور دارند. آنها از توده های تحت ستم میخواهند تا به این
جنبش ملحق شده و در این مسیر گام بردارند. تصرف وال استریت، نماد جنبشی است که بر
اساس همیاری، همبستگی و گفتمان و رابطه ای برابر در حال پی ریزی است. اما این جنبش
برغم داشتن مولفه های مثبت خود، نمیتواند موجبات شکل گیری یک جنبش وسیع توده ای را
برای تغییر بنیادی در جامعه فراهم سازد.زیرا این جنبش همچنان نسبت به موضوع "دمکراسی خواهی " متوهم است و
میخواهد با "شعار دمکراسی همین حالا!" به معضلات ریشه ای جامعه سرمایه
داری پاسخ دهد. و عملاً این جنبش در گام نخست حرکت خود نشان می دهد که فاقد یک چشم
انداز انقلابی مبتنی بر راه حلهای کمونیستی است.
معترضین در خلال گفتگوها و مباحثاتشان، مداوماً
جنبش «اشغال وال استریت» را با جنبش توده ای در مصر مقایسه
کرده و خود را بدان ارجاع میدهند. آنها بر این نکته تاکید میکنند که چگونه در مصر
زمینه های برکناری مبارک از اریکه قدرت فراهم گردید. به واقع آنها یک قیاس مع
الفارق را مرتباً تکرار میکنند، زیرا مقایسه کردن این دو کشور، هم به لحاظ سیاسی،
هم بدلیل اقتصادی با یکدیگر کاملاً متفاوتند. مصر در مقایسه با ایالات متحده دارای
وضعیتی بمراتب پیچیده تر است. بطور مثال: یک هفته قبل از اینکه مبارک برکنار گردد،
طبقه کارگر در مصر با دست زدن به یکسری از اعتصابات سراسری توانست بخش های کلیدی
اقتصاد در مصر را فلج نماید، و در روند برکناری مبارک نقش فعالی ایفا کند، چیزی که
دولت مبارک همواره از آن بیم داشت. همانطور که میدانیم اشغال در یونان، اسپانیا در
ابعاده گسترده تری نسبت به «اشغال وال استریت» صورت گرفت، اما بنا بر ضرورت تاریخی
مبارزه طبقاتی، حضورفعال طبقه کارگر در آنجا هم لازم اجرا بود!، به میدان آمدن
طبقه کارگر انقلابی، میتواند سرنوشت هر مبارزه سیاسی را تعین کند و این نبرد
تاریخی را به سمت پیروزی هدایت نماید. در
شهر ویسکانسین امریکا، مجلس محلی به مدت سه هفته در تصرف جنبش توده ای قرار داشت.
همزمان در محوطه اطراف آن تظاهرات عظیمی توسط کارگران و جوانان در جریان بود. در
ویسکانسین پیروزی در دسترس قرار داشت، اگر که یک اعتصاب عمومی صورت گرفته بود تا
روند اقتصادی را فلج کند. اما این اتفاق به وقوع نپیوست و عملاً این حرکت وسیع
اجتماعی به آلت دست حزب حاکم دمکرات تبدیل و به بیراهه کشانده شد. حزب دمکرات
توانست در مبارزات انتخاباتی از آن بعنوان حربه ای برای تصاحب قدرت از رقیب
انتخاباتی خود پیشی گرفته و حزب جهموریخواهان را شکست دهد. فی الواقع هردو (حزب
جهموریخواه و دمکرات) احزابی هستند در دستان وال استریت و شرکت های بزرگ سرمایه
های امپریالیستی که هیچگونه راه حلی برای برون رفت از وضعیت موجود ندارد.
تنها طبقه کارگر آگاه و انقلابی میتواند...
در چنین شرایطی نیاز
مبرم به یک مبارزه کاملاً مستقل که بخش وسیعی از طبقه کارگر، جوانان انقلابی در آن
شرکت فعال داشته باشند ضرورت عینی دارد. با ایجاد اتحاد و یک قطب طبقاتی پرولتری
میتوانیم روند اقتصادی سیستم سرمایه داری را کاملاً مختل و فلج کرده و طبقه حاکم
را به زیر بکشیم. با اتخاذ مشی و برنامه کمونیستی و آگاه گرانه انترناسیونالیستی و
با گسترش این ایده ها در میان کارگران ، جوانان، زنان، بی آیندگان و کلیه اقشار
تحت ستم جامعه، در جهت پیشبرد امر مبارزه طبقاتی میتوان حس اعتماد به نفس را در
جامعه ایجاد کرد. و فراخوان به اعتصابات سراسری، اعتراض همگانی حول خواست های اساسی
و مرکزی پیرامون مسائل جامعه را اعلام
کرد. مبارزه کنونی
علیه مناسبات ستمگرانه کاپیتالیستی باید از محدوده نیویورک به سرتاسر ایالات متحده
و از آنجا به سراسر جهان گسترش یابد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر