تنها گزینه ممکن در برابر ما؛ تداوم مبارزه طبقاتی، سازماندهی و تشکیلات

انقلابی است!
اگر یک ناظر آگاه به جهان ما نظر بی اندازد، محتمل میگوید که خط سیر حاکم کنونی ساکنان این سیاره، طریقه خود کشی را در پیش گرفته اند. مانند راه رفتن در تاریکی بر لبۀ یک پرتگاه است!
اگر واقعیت گرا باشیم و نخواهیم حقیقت را در لابلای تعاریف متداول به سبک ژورنالیسم سفُله انکار کنیم، اوضاع جاری خوشایند و امیدوار کننده نیست. و عملاً در برابر ما تنها دو انتخاب قرار دارد، نخست اینکه بگویم امیدی نیست و برای اینکه اوضاع از این بدتر نشود، کلاه خودمان را نگهداریم و در برابر شرایط موجود سر تسلیم فرود آوریم. که در این صورت وضع از این بدتر خواهد شد. یا اینکه جسارت بخرج دهیم و با بانگی رسا اعلام داریم: ما تلاش میکنیم تا با دگرگونی پایه ای وضعیت بهتر شود. اگر از همین امروز همت نکنیم فردا دیر خواهد بود و بربریت حاکم سرمایه داری هر چه بیشتر بر ما تحمیل خواهد شد.

انقلاب کمونیستی یا بربریت کاپیتالیستی

این تنها گزینه در برابر ماست!!!