قدرت توده ای شورش هیچ هماوردی ندارد!
جوانان مبارز و آزادیخواه، کارگرانی که هم اکنون در خیابان هر محله، کارگاه و کارخانه ای دست به اعتراض و اعتصاب زده اند و جان شان را کف دستشان گرفته اند، منتظر فرامین متفرعنانه احزاب چپ و راست بورژوائی نمیشوند، آنها به تجربه دریافته اند که احزاب و سازمانهای موجود فاقد ظرف سازماندهی و مبارزه طبقاتی هستند.
توده های بستوه آمده از هر گونه ستم و استثمار طبقاتی، بطور خود انگیخته و به اشکال مختلف، اقدام به ایجاد خود رهائی محافل عمل مستقیم مانند شوراهای محلات، منطقه، هیت های نمایندگی، کمیته های کارگری هر کارخانه جهت سازماندهی اعتراضات و اعتصابات دست بکار شده اند. زیرا تشکل های نامبرده برای رهبری و هدایت امر قیام و به تبع آن گسترش مبارزات ضروری و از مبرمیت ویژه ای برخوردار است.
در تظاهرات ها باید تلاش گردد که حرکات و اعتراضات با اهداف مشخصی دنبال گردد.
باید با اتخاذ تاکتیک های دقیق و حساب شده به مراکز مالی رژیم مثل بانکها، (که بمثابه سمبول های استثمار و سود محسوب میشوند) مراکز نظامی و محل استقرار نیروهای سرکوب و اختناق رژیم حمله کرد و آنان را در هم کوبید. تصرف رادیوتلویزیون و پخش بیانیه های انقلابی و کمونیستی از آن در جهت جلب همبستگی بین المللی بویژه طبقه کارگر در جهت جلب افکار عمومی در حمایت از مبارزات جاری بسیار حائز اهمیت است.
درد ما تنها مسئله حجاب نیست، بلکه یکی از دردهای ماست!
مسئله اساسی ما استثمار و ستم طبقاتی است که در اشکال متنوع و در ابعاد میلیونی بر ما تحمیل میشود.
زنده باد مبارزه طبقاتی ضد سرمایه داری!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر